Het is nogal cliché dat een schrijver zich terugtrekt om te creëren, maar met reden, want het werkt vaak wel. Het kluizenaarschap komt bij mij niet heel natuurlijk aanwaaien. Ik hou erg van gezelligheid, het stadsleven en hard werken. Het gebeurd dus niet vaak dat ik stilte ervaar of alleen ben. Maar zo af en toe zoek ik het op, want ik merk dat wanneer ik gefocust ben en mij niet opgejaagd voel, ik mooiere en betere teksten schrijf. Vorige week was zo’n afzondermomentje. Ik ben een aantal dagen alleen naar de Hollands kust geweest. Zoiets heb ik nooit eerder gedaan, maar wilde het experiment wel eens aangaan.
Ik heb een eenpersoonskamertje geboekt met een bureau (leuk detail: deze kamer heette ook “De Schrijverskamer”, zo bleek toen ik aankwam), in mijn tas wat kleren, een (synoniemen-)woordenboek en let’s go. Doei afleiding, hallo confrontatie. Ik had een aantal teksten die ik nog aan wilde passen en twee nummers waar wel al een melodielijn voor was, maar nog nul tekst (melodielijnen komen bij mij vaak eerst, voordat ik er echte woorden aan verbind en er een verhaal bij schrijf). Het moment om te bepalen waar het nummer over zal gaan vind ik lastig. Het komt ook vaak voor dat ik tijdens het schrijven toch merk dat het een andere kant op gaat, en zo nodig dan het onderwerp weer aanpas. Het blijft altijd een zoektocht.
Ik kon gelukkig voldaan naar huis. Er zijn nog wat laatste details, de laatste puntjes op de i, maar alles wat ik wilde doen is me gelukt. Bij terugkomst gezellig gegeten met vriendinnen en de stad in geweest. Afzondering moet ook weer niet al te lang duren ..
X
Tessa
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.